Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Page 91
87
fallizt verður á breytíngaratkvæðin vift 6. og 7. gr., þá mun
framsögumaftur einnig finna, aft þessi flutníngur er réttur.
Forseti: Eg gætti aft sönnu aft f>vi á atkvæftalistanum,
sem þíngmafturinn minntist á, en eg get ekki séft, að rétt form
haggaftist fyrir það, þó breytíngaratkvæftin yrftu samþykkt.,
Mér finnst einmitt náttúrlegri röftin á greinum frumvarpsins,
eins og hún er nú, nteft livafta breytíngum sein á þeirn j7rði.
H. G. Thordersen: Ef breytíngaratkvæfti þingmannsins úr
Reykjavík yrftu samþykkt, þá leiftir þar af, aft orftift „þíngsaf-
glöpun“ veröur aft breytast; því ef 6. gr. er flutt aptur fyrirþá
7., þá má orftift ekki standa. Aft öftru leyti er ekki nauð-
synlegt, aft breyta greininni.
Framsöt/umadur: jnnginaðurinn hefur einmitt tekift fram
aft ef breytíngaratkvæfti hans yrftu samþykkt, þá yrfti alstaftar
að setja orftift „þingspjöll" fyrir orftift „þíngsafglöpun.“ En þaft
er máske réttara, aft láta ekki gánga til atkvæfta um flutning
greinanna, fyr en eptir aft atkvæfti eru greidd uni öll breytíng-
aratkvæfti vift 6. og 7. gr., og einkuin fyrst að sjálfur uppástúngu-
maðurinn hefur óskaft þess.
Forseti skaut því til þíngsins, hvort fresta skyldi atkvæfta-
greiftslunni um flutning greinanna, og var þaft samþykkt.
Siftan tók forseti 6. gr. fruinvarpsins til umræftu og breyt-
íngaratkvæfti hins 2. þingmauns úr Reykjavík, sem var hift 5.
í röftinni.
Jak. Guðmutidsson: Eg leyfi mér að benda þinginönnum
á, aft þaft er tvenns konar breyting, sem eg hef hér stúngift
upp á; 1. aft „þíngspjöll“ koini fyrir „þingsafglöpun“, 2. aft vift-
bætir sé gjörftur vift greinina. Mér stóft nú reyndar fyrir initt
leyti á sama, hvort orftift var brúkaft, „þíngsafglöpun“ efta „þing-
spjöll“, en eg hélt, aft inenn kynnu aft fella sig hetur vift „þíng-
spjöll", þar orftift „þingsafglöpun“ liefur vakift svo margar og
lííngar umræftur. En hvaft viftbætinn , sem eg stakk upp á
vift greinina, snertir, þá gekk mér það til, að eg liélt, að þaft
væri ekki unnt, að telja upp öll atvik þíngsafglöpunar, og þá er
auðséð, að af því leiðir breytíngar þær, sern eg bef stúngift upp
á vift 7. grein, aft orða hana einúngis bannandi. Af þessu er
og sprottið breytíngaratkvæðift, sent eg tók mér við II. gr.
Meira þarf eg ekki að tala uiu min breytingaratkvæði.
Forseti: Áftur en gengift er til atkvæða, vil eg leyfa mér
aft gjöra hér dálitla athugascmd, af því að uin forniið er aft