Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Side 179
175
þykir ætíft glundurslegt, Jiegar lögin bera ekki sína eigin kosti
fullkomlega meö sér sjálf; því aljtýða er ekki ætíð fróð í
öðruin lögum. Eg {>arf ekki að minnast a kjörstofninn, sem
fruínvarpið nefnir; {>ví hann mun mæta nógum mótmælum
samt, eins og liann lika {>arf. Hér er ekki til greint, livernig
kjörstjórnin eigi aö vera saman sett, sem þarf {>ó aðvera. En
livað kosníngum kjörstjóranna viðvíkur, j)á heltl eg, að það sé
sjálfsagt, að {ieir ættu aö kjósa fyrst, eins og áður vartiltek-
ið; þvi {>eir eru þeir einu, sem á endanum vita, livað mörg at-
kvæði liver hefur fengið, og gætu {)á einmitt atkvæði þeirra
ráðið því, hverjir yrðu þíngmenn, svo að þeir með því, að gefa
atkvæði síðastir, gætu eins og ónýtt kosm'ngarnar, og haft
þann fram, sem {>eim sjálfum léki helzt liugur á. I>að kynni
og að vera spurning, hv.ort j>að væri nauðsynlegt, að skýra lilut-
aðeigandi stjórnarherra eða ráðgjafa frá kosningunum, efland-
ið fengi sjálft að hafa mestu stjórn siiia. Eitt er og það, að
frumvarpið nefnir l)vergi, livaða laun alþíngismenn skuli liafa,
og eigi ætlast {>að heldur til þess, að neinir varafulltrúar séu
kosnir, og getur það komið því ver við, sem kjósa á til margra
ára, og það má húast við, að einhverjir gángi úr, en öllum er
ljóst, hvaða öröugleikar og óhægð að er á því liér, að þurfa
opt að vera að lialda kosningarþíng.
Á. Böðvarsson: Eg verð að segja fyrir mig, aðméríinnst
litlar umræður um þetta frumvarp geta farið frain, fyr en koin-
ið er nokkuð áleiðis liinu frumvarpinu um stjórnarmál vort, og
lield eg, að kosningarlögin verði sem mest að sníðast hér eptir.
En livað snertir kosningarlög yfir Iiöfuð til alþíngis eptirleiðis,
eins og eg ímynda mér að flestir vilji það verði, nefnilega, að
það hafi löggjafarvahl, og yfir liöfuð meiri þýðingu en hingað
til, þá verður mér fyrir mitt leyti að finnast tala þíngmanna í
þessu frumvarpi of lítil, og get eg i því tilliti ekki fundið ann-
að betra, en kosníngarlögin til þjóðfundarins frá 28. d. septem-
berin. 1849. Menn vilja nú kannske segja, að ekki komi svo
mikið undir höfðatölunni, eins og höfðagæðunum, en eg ætla,
að ekki muni af veita, þó tveir yrðu, eins og nú er, fyrir kjör-
dæmi livert; því betur sjá augu en auga, og eg verð að álíta
það æskilegra, að alþíngi yrði heldur sjaldnar og fjölmennara,
en optar og fámennara. Að breyta til um kjördæmi, eins og
hér er gjört, álít eg næsta hæpið, og að binda kjörgengi við
fjárstofn óþolandi. Mér finnst það eðlilegt, að bæði kosníng-