Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Side 194
190
þess, hversu aft bændur þeir, sem lmfa vilja, fjör og í'relsis-
tilfinningu til að béra, eru þeim mótfallnir, og þessa kosti
þekki eg nokkuð lijá mörgurn mönnum í Barðastrandarsýslu
eins vel og víða annarstaðar, og eg þekki svo mikið mennt-
un þeirra, að þeir múriu í henni taka mörgum fram, og þarf eg því
ekki annað en bénda þeim til þess, er þeir sj<á í þjóðfundar-
tiðindunum talað um skynseini kosningarmanna. Menn liafa her á
þíngi talað um, að lmrt rýma tálmunum þeim, sem bægi mönn-
um frá, að sækja kosningarfundi, með þvi, að skipta i sundur
kjördæmum, og held eg því þurfi ekki að óttast vegalengdina, sem
hefur verið kviðið fyrir, efþessari uppástúngu verður framgengt.
5ví liefur verið Iireift, að ef kosningar væru óbundnar, þyrfti
að liafa einhver þau bönd á þínginú, sem gæfu miönrium vissu
fyrir, að ekki vantaði i það gætna og æfða lögfræöinga. Eg
er hka á þeirri meiníngu, að ómissandi sé, aö liafa lögfróða
menn á þinginu, og að því leyti er eg samdóma hinum 2.
þíngmarini frá lfeykjavik, en aptur á móti held eg, að ef það
er bundið við viss einbætti, eins og sá fyrsti kOnúngkjörni þíng-
maður stakk upp á, geti þaö, ef til vill, leitt til þess, að menn
þessir verði ekki ætið góðir þingmenn. En ef uppástúngu þing-
mannsins frá lteykjavík yrði framgengt, þá held eg sjálfsagt
yrði að gjöra þínginu að skyldu, að kjósa lögfróða menn. Hvað
þvi viðvíkur, er sá fyrsti konúngkjörni þíngmáður minntist á, í
tilliti til embætta þeirra, er liann stakk uþp á að þíngseta væri
bundin við, þá held eg það verði ekki ákveðið nú sem stend-
ur, meðan menn vita ekki, hvernin stjórnartilhögun hér í landi
verðurtil hagað eptirleiðis. Eg gef ei um, að útlista meiníngu
míria fremur um þetta atriöi að svo stöddu, og ekki heldur tala
um tölu þíngmanna, en þess vil eg aö eins geta, að ekki mun
eg gefa atkvœöi mitt fyrir færri þingmönnum, en 30—36.
ö. E. Johhsen: Eg verð að þakka þingmanninum frá
Strandasýslu fyrir það, að hann nú héfur auglýst fundinum,
að einhver góður maður hefur komið honum á gagnstæða mein-
íngu við það, sem liánn hefur í héraöi áður haft í tilliti til éin-
faldra og tvöfahlra kosnínga.
Á. Eincirsson: En þá vil eg biðja þíngmanninnfrá Barða-
strandarsýslu, að lesa alþíngistíðindin 1849.
./. hreppst. Sir/urdsson: Hvað því viðvíkur, sem þingmenn
hafa talaö um tryggíngu kosninga, þá vil eg helzt í þvi efni
halda mér til almenningsálitsins, og held eg það sé áreiðanleg-