Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Síða 248
breytingaratkvaifti fnngmannsiiis úr Húnavatnssýslu. Tin J»aí>
sýnir fn», að nefndin liefur verið á einhverri meðalstefnu, f>ar
sumir vilja Iiafa færri kaupstaði ennefndin, og sumir fleiri, og
eru fiví líkindi til, að nefndin se í fiessu næst réttum vegi.
Hann sagði að sönnu, að allur jöfnuður væri góður, en
eg held hann Iiafi ekki gætt fiess vel í öllu. Á þetta vil eg
benda honum með einu dæmi, f>ar sem við erum báðir kunn-
ugir, en f>að er um Skagaströml og Reykjarijörð, og f>arf eg
ekki að fara um f>að mörgum orðuin; f>ví honuin er kunnug
vegalengd frá báðum fiessum stöðum að Borðeyri, og líkt þessu
stendur víðar á með verzlunarstaði á vesturlandi, ef uppá-
stúngu bans yrði framgengt. En hvað sem fiessum smáatrið-
um líður, get eg ekki annað en verið mótfallinn uppástúngu
hans. Ilvað }>ví aptur viðvikur, sem fnngmaðurinn úr Reykja-
vík fór fram á, að eptir nefndarálitinu dreifðist verzlunin jafnt
milli 28 staða á landinu, en f>íngmaðurinn xir Húnavatnssýslu
vildi bimla bana við 12 staði, f>á held eg, aö slík ályktun veröi
ekki leidd út af aiula né orðum í nefndarálitinu né ræöuin
frainsögumannsins; f>vi í nefndarálitinu er utanríkiskaupmönnum
gjört }>að að skyldu, að koma fyrst á einlivern af 6 tilteknum
kaupstöðuin. J>etta finnst mér einmitt sýna, að nefndin ætlast
ekki til, að verzlunin skiptist jafnt á milli allra verzlunarstaða
á landinu, heldur vill lnin láta }>á verzlunarstaði steypast á
eðlilegan hátt með ílutningaleyíinu, sem ekki geta f>rifizt, en
ekki reyna til, að steypa þeim í einu vetfángi með nýju
lagaboði.
Jún Guúmundsson: Með tilliti til f»ess, sem nú var sagt,,
vil eg f>ó geta f>ess, að nefndin liefur ætlazt til, að danskir
lausakaupinenn kæinu hcinlinis á f>essa 28 verzlunarstaði. Út-
kaupstaöirnir geta f>ví ekki steypzt eptir tilhögun nefndarinn-
ar, nema f>ví að eins, að verzlun utanrikis-lausakaupmannanna
verði svo ógnamikil, en verzlun hinna dönsku lausakaupmanna
lítil; en f>að keinur í sama staðinn niður, hvort f>að eru dansk-
ir eða utanrikis - lausakaupmenn, sem standa liinum föstu
kaupmönnum og hinni íostu verzlun fyrir f>rifum.
Á. Einarsson: 3>ess vegna liafa menn beðið um utanrikis-
verzlunina, að menn héldu, að hún mundi verða skárri, og eg
get ekki betur séð, en aö bæði föstu kaupmennirnir og lausa-
kaupmennirnir geti þrifizt eptir því, sem nefndarálitið fer fram
á. Föstu kaupmennirnir mundu líklega kaupa vörur af lausa-