Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 265
261
inannaeyíngar ekki flyttu timbur upp frá eyjunuin, fremur en
[>eir gjöra.
Jali. Guömundsson: Eg leyfi mer að gjöra [>á athuga-
semd, að ef 9. og 18. breytíngaratkvæði verður franigengt, [>á
ætti ekki að takmarka tíma, sem [>eir menn inegi ver/la á,
sem koma híngað frá útlöndum; [>ví [>ar undir getur auð-
veldlega komið, hvort [>eir geta selt allan varníng sinn eða
ekki.
./. Briem: 19. breytingaratkvæði vil eg styðja, bæði af [>ví,
að f>ingin að undanfornu, og belzt hið seinasta, með miklum
atkvæðaniun liafa beðizt liins sama, sein [>að fer fram, en [>ó
einkum af [>ví, að [>að í sjálfu ser er mjög mikils varðamli
fyrir að minnsta kosti tvær hinar fjöll>yggðustu sýslur á land-
inu. Á móti breytingaratkvæöinu hefur [>að lielzt verið mælt,
að [>að se einstaklegt; en eg veit ekki, hvort [>að getur heitið
einstaklegt, sem svo margra mauna gagn er undir komið, og
skil ekki, að uppástúngan eigi að falla fyrir [>að, [>ó allir laiids-
menn liafi ekki beinlínis liennar hin fyrstu not. Enn fremur hef
eg heyrt [>að mælt móti [>essu breytíngaratkvæði, aö }>ó kau]>-
verzlun á Jorláksliöfn ekki se leyfð utanrikismönnum, [>á bættu
vöruflutníngarnir úr [>eim örðugleika, sem [>ar af flyti; en eg
finn hvorki í stjórnarfrumvarpinu, né i uppástúngu nefndarimi-
ar, og ekki licldur í neinu breytingaratkvæðanna, að farið sé
fram á, að utanrikismenn flytji vörur, og [>ó [>eim væri leyft,
að flytja vörur, og [>að jafnvel á aðra staði en [>á, sem löggild
kauptún eru, semegeráað ekkieigiyfir höfuð að leyfa, [>áværi
[>að að vísu mikill og bagalegur krókur fyrir Árnesínga og líáng-
æínga, ef [>eir Jiyrftu fyrst að fara suður yfir lieiðar, til [>ess
að kaupa tinibur og semja um flutninga [>ess austur á Jorláks-
liöfn, enda væri tvísýnt, hvort timburkaupmaður fengist til, að
fara [>á ferð, nema máske [>ví að eins, að honum yrði fyrir
fram gefin vissa um, að farmurinn yrði keyptur, annaðlivort
allur eður að mcstu leyti, en að gefa [>á vissu, er optnst örð-
ugt fyrir einstaka menn, og er [>ví meiri ástæða til, að fallast
á breytíngaratkvæðið, [>ví örðugra [>að er, á annan veg að bæta
úr svo mikilli nauðsyn svo margra manna.
Framsögumaður: Nefndin skilur ekki, að [>að [>urfi að til
taka lengri tíma handa lausakaupmönnum, að verzla á hverjum
stað; eins getur hún ekki fallizt á, að gjörð sé undantekníng
um timbúrflutnínga til Jorlákshafnar. Á al[>íngi 1845 og