Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Side 343
339
44. breytíngaratkvæÖi var fellt með 40 atkvæöum gegn 2;
45. var falliö áöur; 46. var samftykkt með 37 atkvæöum gegn
5, og 47. var J>á álitið samjiykkt meö breytíngu {teirri, er varð
á f>ví viö atkvæöagreiðslu næsta töluliðs á undan.
Síðan var 9. viðaukagrein tekin til umræöu.
./. Slcaptason: Eg vilili segja dálítið um breytíngaratkvæöi
{>etta, nefnilega {>að, að eg álít, að {>egar kaupmennirnir eru
á skipi sínu, {>á álít eg {>á vera ásínu eigin sviði (territorio),
en {>egar þeir eru í lamli, {>á álít eg {þá vera á voru svæöi.
Sá lýður, sem kann að koma her, er rnjög misjafn, og úti á
skipum er miklu liægra, að bafa brögð í frammi. Menn kynnu
nú að hafa á móti {>essu af því, að örðugra sé fyrir {>á, að
verzla á lamli, en {>á skaðar {>að ekki föstu kaupmennina. En
aptur kunna aðrir að liafa {>að á móti breytíngaratkvæði mínu,
að {>að skaði föstu kaupmennina, ef þeir mega verzla í tjöld-
um; en eg hef slegið varnagla með {>ví, að ákveða, að lög-
reglumenn skyldu hasla {>eim völl. Eg byggi þetta á reynsl-
unni. Eg veit {>að, að á Skagaströnd er opt ómögulegt, að
komast fram í skip fyrir sjóróti, og óinögulegt, að vega vörur,
aí sömu orsökum. J>að er lika ómögulegt fyrir margan, sein
ekki fiolir sjó, að færa sér i nyt verzlun þessa, þegar f>eir
veikjast strax, sem þeir koma um borð. í>egar margt fólk
safnast á svo lítinn stað ásamt vörum þeirn, er menn hafa með-
ferðis, verður J>ví nær ómögulegt, að atliafna sig.* j^ess utan
vita allir, sem f>að bafa reynt, liversu loptið er óþægilegt i því
líkum þrengslum, þegar lieitt er í veðri; en eg vilditaka fram,
að Danir einúngis mættu það; þvi eg er síður bræddur um, að
þeir gjöri óskunda en útlendir inenn.
Jl. Steplicnscn: Mér finnst vera æði-margt á móti breyt-
íngaratkvæði þíngmannsins. Eg get ekki séð, að það, sein
hann bar fyrst fyrir, að menn þættust fremur verzla á sínu
svæði, þó þeir verzluðu á sjó, en á landi, sé á neinu byggt;
því auðvitað er, að lögin ná lengra, en frain í landsteinana;
en það er auðséð, að þetta yrði til mikils óbagnaðar fyrir fasta-
kaupmenn, sem nefndin vildi ei að þeir biðu; og verði farið
eptir nefndarálitinu, þá bafa föstu verzlunarmennirnir forkaups-
réttinn, en aptur á mót, ef lausakaupmenn mega verzla í tjöld-
um, þá bafa hann allir jafnt. En það skil eg eigi, sem þíng-
maðurinn sagði, að það standi á nokkru, hvar lögreglustjórnin
baslar þeim völl; því það getur víst aldrei orðið að tjóni fyrir
22*