Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Page 344
340
fastakaupmanninn, ncma ef tjaldið stæfii rött fyrir búðardyrun-
um; en að [>að geti valdið nokkrum hagnaði fyrir liann, get
eg ekki lieldur skilið; [>ví landsmenn telja ekki eptir sér
nokkurra faðma veg, og [>á gildir einu, undir bverjum búðar-
veggnum [>eir verzla við lausakaupmenn. En [>ar sem [>íng-
maðurinn gat [>ess, að bágt, væri, að vega á sjó, held eg eigi
[>urfi að óttast það; en að það verði þraungt franuni á skipi,
get eg vel skilið, og getur það líka borið að við tjaldið. Allir
sjá, að utanríkismönnum er þraungvað, þegar landsmenn mega
ekki verzla við þá nema á landi, og allir sjá, livað það kost-
ar, að flj’tja vörur af skipi og á skip; en við þennan kostnað
eru þeir lausir, ef þeir verzla á sjó. En þar sein þíngmaður-
inn sagði, að dönskum lausakaupmönmun skyldi einúngisvera
leyft, en ei gjört að skyldu, að verzla í tjölduin, þá skil eg
ekki, að menn seu vissari um retta vog bjá þeim, en öðrum
kaupmönnum. Utanríkis - lausakaupmenn eiga að verzla við
föstu kaupmennina á sjó; þá lýtur svo út, sem ekki eigi að
liirða um retta vog, en eg vil, að þeirra í millum seu einnig
rett skipti, og get eg ekki fallizt á eina einustu klausu í breyt-
íngaratkvæðinu.
./. Skaptason: Eg lief tekið fram ástæðurmínar fyrirþví,
hvers vegna eg vildi, að utanrikismenn verzluðu í tjöhlum, og
þarf eg þess því ekki nú aptur; en engan veginn fæ eg seð,
að það standi á sama, eins og fulltrúi Borgfirðínga sagði, hvar
tjöldin væru sett.; því auðsjáanlega getur það orðið fasta verzl-
unarmanninum til meiri skaða, ef tjöhl lausakaupmannsins
standa þeim megin við verzlunarstað hans, sem flesta lands-
menn ber að. En að það se kostnaður og fyrirhöfn, að flytja
vörur af skipi í tjöld, neita eg að sönnu ekki, en það er spurs-
málið, hvort það er meiri fyrirhöfn en sú, er lausakaupinenn
nú hafa; þeir hafa þó segl, rár og annað, til að tjalda með;
þeir þurfa líka iðulega í land, til að sækja fólk og vörur, og
að flytja hið sama í land aptur; svo þarf það ekki heldur að
kosta mikið, að slá saman kassa úr borðum fyrir rúg eða korn-
vöru, og láta standa í tjöldunum.
II. Stephensen: Eg verð að vera á sömu meiníngu og áð-
ur, að það standi á sama, livar tjöldin standa; því eg þekki
heldur engan kaupstað svo stóran, að menn geti ekki strax
fengið að vita, hvar þau standa; það mun heldur aldrei nema
svo laungum vegi, að landsmenn telji eptir sér, að rcka fram