Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Síða 350
346
stórkostlega breytíngu, er landinu yröi að tjóni. Je.ss vegna
liefur {>af) veriö ætlun stjórnarinnar, eins og sjá iná af fruin-
várpinu, og eins líka stefnu og vilja alþingis 1845 og 1849, að
binda hina útlendu verzlun við einbver viss takmörk, að minnsta
kosti meðan ekki veröur seð, hvaða stefnu hin útlenda verzlun
tekur. Af fiví mer virtist of fáar tegundir af nauðsynjavöru
vera teknar til í frumvarpinu, þá fiótti mér bezt lient, að binda
leyfiö við alla nauðsynjavöru. Eg verð að játa, að mér hefur
lengi blöskrað, þegar eg bef litið til þess, hve undur af óþarfa
og óhófsvöru að flyzt árlega inn í landið, sem landsincnn
eyða fé sínu fyrir, en þvi fremur stendur mér stuggur af slíku,
þegar eg liugsa uin hina útlendu verzlun; því eg þykist sann-
færður um það, að með útlendu kaupmönnunum ílyzt til oss, eg
þori að segja, heliníngi ineira af óþarfa og óhófsvöru eptir en
áður; eg tek dæmi 1811, þegar Enskir höfðu verzlun hérna.
En eg býzt nú við, að þessu atkvæði verði ei sinnt, og vil eg
þá spyrja: „Hvar koma þá fram aöhlynníngar og ivilnun sú,
sem svo margir hér á þíngi hafa skirskotað til að kaupmönn-
um sé veitt ?“ Enginn liefur getað svaraö því, nema að kaup-
niennirnir séu ætíð við höndina, þ. e., inegi eiga liús, og megi
liýrast í þeim, og enginn ineini þeim, að gjöra samninga við skip
þau, sem koina frá útlöndum, ef þeir nefnilega geta orðiö eins
fljótir til þess og bændaflokkarnir, sem sjálfsagt þá með mestu
einíngu og í bróðerni miklu ryðjast liver um annan þveran, að
ná i þau nýkonniu skip. Jetta er þá öll ivilnunin; með þessu
er lilynnt að hinni fostu verzlúnarstétt, sem inargir og enda
flestir vilja þó hafa og óska að þrifist í landinu, en þótt nokkr-
ir skeyti liennar að alls engu. Menn tala um innlenda borg-
arastétt, sem ætti að koniast upp í landinu, en til alls verða
að vera meðölin. Setjum nú svo, að verzlunarinenn þeir, sem
nú sitja hér, þættust ofurliöi bornir af liinum útlendu verzlun-
armönnum, og af því þeir hafa nokkurs úrkosti, að þvi flyttu
þeir sig með allt sitt til annara landa, hvar þeir gætu lifað
þægilegra lifi og haft belri atvinnuveg, þá kynnu máske borg-
arar, einkum með tilstyrk, að ná i þau, en livar eru samt efni,
til að kaupa lieila og hálfa farma fyrir? enda mundi það full-
örðugt hinum efnuðu fostu verzlunarmönnum mörgum hverjuni;
því eg ætla, að verði hinir útlendu verzlunarnienii að biða eptir
lestum bænda, þá geti þeir eins tekið við vöru þeirra beinlinis,
eins og í gegnum greipar kaupinanna eða borgara. jiað er