Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 372
368
Að f)ví búnu let forseti taka 12. viðaukagrein nefndarinn-
ar til umræðu, ásaittt breytíngaratkvæði (>ví, sem við liana liafði
verið gjört.
þ. Jónasson: Mér sýnist j>að öldúngis ójiarft, sem tekið
cr fram í breytíngaratkvæðinu við jiessa grein; j>ví j>að stend-
ur í aukatekjureglugjörðinni frá 10. sept. 1830, að sýslumenn
skuli bafa til eða löggilda kvarða og mæliker lianda jieim,
sem um j>að biðja, og geta utanrikis-verzlunarmennirnir j>á
einnig snúið sér til sýslumannsins í fiessu efni, og j>etta befur
nefndin án efa baft fyrir augum, og j>ótt ój>arfi, að taka j>að
fram, sem svo kegi beint við.
./. Skaptason: Eg vissi j>að nú ekki, að sýslumenn inundu
ætíð liafa nógu marga kvarða og mælikeröld til, hvað mörg
utanríkisskip sem bíngað kynnu að koiua, [>egar eg bjó til
breytingaratkvæði mitt við j>essa grein, og efast eglíka mikil-
lega um f>að, erliinn 6. konúngkjörni fungmaður núna sagði, að
j>eir hafi leyfi til, að löggilda mæliker, kvarða eður reizlur fyrir
verzlunarmenn, bvort lieldur jiessir eru utanríkis- eður innanrikis-
menn. En eg álít j>að varða miklu, sem eg hef j>ar farið
fram á; f>ví bitt getur bæði orðiö ágreiníngsefni og orsök til
grunsemi, að útlendíngar bafi j>ær vogir og mæla, sem Islend-
íngar ekki jiekkja, og menn vita j>að líka, að vogir og mál
annara fijóða muna mikið frá j>vi, sein hér er tíðkað. Jetta
gæti nú koinið sér liarla illa og valdið miklum misskilníngi,
j>egar bændur færu, eins og {>eiin er títt, að spyrja: „Ilvað
kostar pundið? — lóðið? — alinin?“ og Svíar, Ilamborgar-
menn eða Norðmenn, sem eru oss einna næstir, og hafa máske
líkastar vogir og mælikeröld vorum, segðu, að j>að kostaðisvo
eða svo mikiö. Eg vil taka til dæmis, að bóndi kaupir sér í
buxur eöa treyju, og til tekur álnatalið, af j>ví liann veit, hve
margar álnir liann áður liefur brúkað til sama; en j>egar liann
keinur lieim til sín úr kaupstaðnum, j>á vantar nú upp á efnið,
og jiegar svona er koiniö, getur hann ekki bætt úr þessu, en
j>að ollir óánægju með verzlunarmanninn. j?að er og kunn-
ugt, að Frakkar t. a. m. liafa tugatölu, sein bændur hér á landi
gætu ekkert. áttað sig í. 3?ess vegna vihli eg endilega, að j>að
væri ákveðiö í lögunuin, að utanríkismenn gætu fengið innlend-
ar vogir og mælikeröld til kaups eða láns, og aö sýslumenn-
irnir sæju fieim fyrir j>vi.
G. lirandsson: Mundi j>að ekki geta verið, að j«ið, sem