Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Síða 396
392
kaupiri'eniiirnip svara: „Nei, fiaft getift f>ér ekki fengift; vér
verftum aft leggja nýjar .álögur á yftur“. „Og f>vi f>á f>aftV“
„Af f>ví aft f>ér eruft svo lángt aft koninir, og hafiö haft miklu
meiri kostnaft og erfiftleika fyrir f>ví,' aft sæk ja Inngaft, en hin-
ir, og af f>ví, aft f>ér hafift heltlur altlrei komift híngaft áftur“.
Mér finnst nú f>essi aðferft vera öltlúngis gagnstæft öllum verzl-
unarantla og fjarleit öllum kaupmannsreglum, aft gjöra f>eim
sem örftugast fyrir, er menn vilja hæna aft sér til verzl-
unar. Eg er f>ess vegna á }>ví, aft hér eigi bezt vift jafnrétti,
og f>ví meira sem eg hugsa um f>aft, f>ví framar styrkist sann-
færíng mín um, aft f>aö sé samkvæmast högum og ásfantli lantls
vors, aft vér gjörum öllum jafnlétt, aft verzla vift oss.
Á. Buðvarsson: Áftur en gengift er til atkvæfta um 4. gr.
nefnilarálitsins og breytíngaratkvæfti J>aft, sem vift liana á, vil
eg enn einu sinni láta i Ijósi meiningu mína um f>aft, hvers
vegna eg vift aftra umræftu neitafti hinum jafna tolli. Mér
finnst f>aft nefnilega, eins og nú stentlur á fyrir oss, ekki póli-
tisJd rétt, aft leggja f>ar á nokkurn toll, sem ekki var áftur, og
ekki heltlur, eins og á stendur, f>ó sannaft yrfti, aft vér legft-
uin tollinn á sjálfa oss, er nefntlarmenn liafa f>ó aft nokkru
leyti haft sein réttlætíng fyrir álögum tollsins. Eg verft nú
alveg aft vera sainfiykkur höfuftaugnamiði nefndarinnar, að
hezt eigi vift, aft allir liafi jafnfijálsan aftgáng aft oss í verzl-
uninni, og eg vildi óska, aft allar [ijóftir gjörftu sig f>ess sem
fyrst maklegar. En eg er samt ekki enn kominn í nægan
skilníng um, aft ekki séDönum neinn skafti, f>ó á verzlun þeirra
hér sé nú lagftur tollur af fiví, aft hann er jafn vift aftrar [>jóft-
ir. Mundi f>aft ekki t. a. m. vera hnekkir verzlun Dana, ef
vér nú legftum á f>á 50 tlala gjaltl á lestarrúm hvert, eins
lyrir f>aft, f>ó f>aft hcldist á útlendum fjóftum. Eg iniyntla mér,
aft f>eir mundu gjöra slíkt hift sama, og hinar f>jóöirnar hafa
gjört, aft koma híngaft alls ekki. Ilér er nú reyndar öftru
máli aft gegna, f>ar sem tollurinn er settur svo lágur, ekki
nema 2 rbtld. j>ess vegna játa eg fúslega, aft stefna nefml-
arálitsins sé sanngjörn og rétt í sjálfu sér, en sökum kríng-
umstæftanna f>ori eg samt ekki aft gefa f>essum jafna tolli at-
kvæfti mitt, f>ó f>aft sé nú öftruvísi orftift en áftur, J>egar mein-
íngin er hin sama. Eg }>ykist og hafa sýnt f>aft meft tlæminu,
sem eg tók, aft jöfnufturinn sé hér ekki einhlítur.
•/• Skaptason: Hinn háttvirti 5. kommgkjörni fdngmaftur