Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 398

394
umnui frá 11. septcinbcr 1816, eða cr samkvæinur hcniii, og fmrl'a
menn í J>ví tilliti ckki annnð, en að lesa 17. gr. í licnni.
Forscti: Eg skal leyfa mér að beuila hinuin liáttvirta 1.
komingkjörna Jnngmanni á Jiað, að nú getur ekki annað kom-
ið til umræðu og atkvæða, en breytingaratkvæðið um 3 rbdd.
tollinn og nefndarálitið.
II. Stephe.nsen: 5að er nú lika að fiví komið fyrir mér,
að eg má gjöra játníngu niína, J>ó Jtað sé ekki nein synda-
játning; J>vi að um dnginn gaf eg breytingaratkvæðinu um 3>or-
lákshöfn atkvæði mitt; en ineðnefndarmenn minir liafa tekið
fram J>ær ástæðnr, sem liafa snúið mér til f>ess, að breyta jiessu
jái minu í fullkomiiasta nei. Auk fiess að eg verö að álita
j>að óliæfu, firátt fyrir ræðu liins 1. konúngkjörna þíngmanns,
að slík ákvörðun sé liöfð i almennum lögum, Jiá sé eg og ann-
an annmarka á breytíngaratkvæðinu, en f>að er, að f>að út rýmir
jafnréttinu á milli danskra og útlendra lausakaupmanna; J»ví
að binuin dönsku lausakaiipmönniim er ekki fyrir f>að leyft, að
flytja og selja timbur á Jorlákshöfn, lieldur einúngis hinum
útlendu. Og f>að vildi eg sizt aö sæist eptir nefndina eða f»íng-
ið, að J>eim væri slikur ójöfnuður gjör, Dönuni. 5*>ð er nú
búið að tala inikið um 4. gr. nefndarálitsins, svo að eg álít
f>að ófiarfa fyrir mig, að fjölyrða um liana, en eg vil f>ó ein-
úngis henila fungmönnum á, livernig mér skilst að fara muni
eptir hreytingaratkvaíði fiví, sein nú cr boríö upp við liana um
3 rbdd. tollinn; J>ví ef að J>ví verður framgengt, f>á sé eg ekki
betur, en að 3 rbdcl. gjaldið leggist einnig á hvert lestarrúm á
ölluin f>eini timburfórmum, sem til íslands koina frá utanríkis-
mönnum (Jón Guðmundsson: Mikið rétt!), en eg imynda
niér, að enguin f>yki neiiui hagnaöur í f>ví, að fietta kæmist á.
Forseti: Eg hehl, að f>að sé misskilningur, að f>etta 3
rbdd. gjald lenti á ölluui tiiiihiiríormuin, sem liíngað yrðu Ilutt-
ir, f>ó að breytingaratkvæðinu yrði framgengt; f>ví f>að er
skýlaust tekið fram í ástæðum frtunvarpsins, að f>að skuli fram-
vegis haldast i gildi, sem ákveðið er um gjaldfrelsi fyrir timh-
urfarma í opnum bréfum frá 1. júní 1821 og 22. marz 1839, og
eptir réttri lagaf>ýöíngu yrðu fiessi sérstaklegu lög allt eins að
vera gildandi fyrir fiað, f>ó nefndarálitið fengi framgáng.
//. Stephensen: Hér er nú ekki lengur veriö að ræða um
stjórnarfrumvarpið, heldur um nefndarálit.ið með f>eim breyt-
ínguin, sem við f>að cru gjörðar, og ef hrcytíngaratkvæðið fengi