Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Page 423

419
6. gr.
Konúngur getur, nær sem vill, ákveftift, aft einstakar út-
lendar {rjóftir, eptir kjörum fteim, er hin ilanska siglíng sætir
í eignarlönduin fieirra, skuli eigi niega njóta rettinda þéirra,
sem vcitt eru siglíngu utanríkismanna á íslandi meft löguin
þessum, nema því aft eins, aft þær greifti fjrir það aukagjald,
er verfta má allt að 20 rbdd. af lestarrúmi liverju.
7. gr.
Utanrikisskip, 15 lesta efta þaftan af minni, skal þó, hvern-
ig sem á stendur, ekki mega liafa til vöruflutnínga, hvorki
milli ýinissa staða á Islandi, né milli Islands og annara landa
konúngs.
-8. gr.
Kaupmönnum þeim, er hafa fasta verzlunarstafti á Islandi,
skal leyft, ef þeir gæta þess, sem á kveftift er aft öftru leyti um
liinar íslenzku siglingar, aft senda hafskip þau efta flutníngs-
skip, er þeir eiga sjálfir, efta hafa tekiftáleigu á löglegan liátt,
frá verzlunarstöðunum þar á landi til annara stafta, er vift sjó
liggja, og eigi að eins lilafta þar skipiftmeft íslenzkum vörum, efta
flytja á því skipi vörur þær, er þeir Iiafa selt landsbúuin í
verzlunarstöftunum, heldur einnig kaupa íslenzkar vörur þar á
Staftnum, og selja innbúum þaft, sem þeir þurfa meö til bús
síns af kornvöru, steinkolum, timbri og við og salti; þó skulu
þeir ekki mega hafa meftferftis minni mælikeröld en hálftunnu-
mál, né minni vigt, en 5 lýsipunda lóft meft tilheyrandi skálum.
27*