Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Page 458
454
viftnrkenna, að kosning hans se gild, vinna Jiann eið, að hann
skuli halda grundvallarlögin.
60. gr.
Rikisþíqgsmenn eru eingaungu bundnir við sannfæringu
sína, en eigi við reglur frá kjósendum sínum.
Emhættismenn þeir, sem kosnir verða til ríkisjiíngsins,
jiurfa ekki leyfi stjórnarinnar til að jiiggja kosnínguna.
61. gr.
Meðan rikisjiíngið stendur, má ekki taka neinn ríkisjiíngs-
mann fastan fyrir skuldir án samfiykkis jiings jiess, sem liann
er í, né heldur setja liann í varðhald, eða höfða mál gegn
honum, nema liann sé staðinn að glæp. Enginn ríkisjiíngsmaö-
ur verður krafinn til reikníngsskapar utanjiíngs fyrir jiað, sem
liann liefur talað á ríkisjiínginu, nema þíng jiað, sem liann er
í, leyfi.
62. gr.
Komist sá, sem löglega er kosinn, í einhverjar jiær kring-
umstæður, sein svipta kjörgengi, missir hann rétt jiann, er
kosníngunni fylgir. Jó skal enginn missa sæti á landjnng-
inu, fió hann flytji sig í annað kjördæmi einlivern tíma á jiví
tímabili, sem hann er kosinn fyrir.
Jað skal með lagaboði ákveða, nær kjósa jiurfi um aptur,
jiegar einhvér rikisjiingsmaður fær embætti með launum.
63. gr.
Ráögjöfunuiu skal heiinilt, að sitja á ríkisfiinginu sökum
embættisstöðu sinnar, og eiga Jieir rétt á, að biðja' sér hljóðs
við umræður málanna, svo opt sem jieir vilja, en verða að öðru
leyti að gæta jiíngskapa, Ekki skulu -þeir neyta atkvæðis-
réttar, nema jieir séu jafnframt ríkisjiingsmenn.
64. gr.
Ilvort jiíng skal velja sér forseta sjálft, og einn eða fleiri
varaforseta.
65. gr.
Ilvorugt jiíngið má samjiykkja neitt, nema íleiri séu á
fumli og greiði jiar atkvæði, en helmíngur jiingmanna.