Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Side 518
514
Ákrcn'ðavir til brádabyryða.
1. J>ángar> til fyrirkomulag dómstólánna á Islamli verður á-
kveftið með lagaboði, má skjóta islenzkum málum til liæsta-
rettar í Danmörku.
2. Konúngur kaliar alþingi saman liið fyrsta sinn.
Fyrir pcssuru vppástúnyum lcyfum ver oss í fáin orðum að
fccra eptirfylajandi ástceður.
I.
Meiri hlutinn varð að álíía það ókljúfamli fyrir f>ennan fuml,
að stinga nj>]> á og taka fram, hvev skyldi vera J>au mál, sem
yrðu sameiginleg jafnt fyrir ísland og aðra liluta konúngs-
veldisins; |>ví fyrst er [>að, að J>að er enn á liuldu, liver verði
sameiginleg inál fyrir alla að.alhluta veldisins yfir höfuð, svo
leggur J>að sig og sjálft, að Island getur ekki tekið eður átt
J>átt í öllum J>essum málum sakir hinnar iniklu ijalægðar, og
sakir kostnaðar, sem af J>eim mundi leiða öllum saman; iiins
vegar var oss ljóst, að ver hlytum að eiga J>átt í nokkrum
J>eirra, en J>ar af leiddi f>á aptur, að Islendingar hlytu að hafa
jafnrétti, og hera jafnar hyrðar við liina veldishlutana, l>a>ði
að kostnaðinum til, og að löggjöf og stjórnárathöfn í J>eim mál-
um; til f>ess sáum yér nú ekki annan veg, en að stínga upp á,
að Tsland lieíði ráðgjafa !>já konúngi í J>eim málum; en sá
embættismaður mun og eptir uppástúnguin vorurn (sjá 15. —
17. uppástúngugrein nefndarinnar) verða afarnauðsynlegur til
J>ess, að hera fram öll J>au inál af Islands liálfu, sem J>urfa
aðgjörða og sam{>ykkis konúngs, svo Ijærri sem aðsetur hans
er landi J>essu, og J>vi J>ykir oss vel til fallið og rétt, að nefna
f>ann mann erindisreka Islands hjá konúnyi. En eins og vér
hlutuin (>annig að álíta réttast, að opin stæði og óákveðin sér-
liver spurníng um hin sameiginlegu mál yfir höfuð, eins var oss
Ijóst, að taka ætti skýrt fram allt, sem lyti að J>ví, að yfir ís-
landi væri hinn sami komingur og Danaveldi, og að allt, er
lyti að konúngserfðum, ríkisstjórn í foríollum komings, o. s.
frv., skjldi vera sömu ákvörðunum bumlið og í konúngsvehl-
inu yfir liöfuð, og vildum vér J>ví stínga upp á, að ákvarðanirn-
irí4.—7. og 9.—17. gr. grundvallarlaganna S. júní 1849 næði
um J>etía efni til íslamls, einúngis með J>ví skilyrði, sem tck-