Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Side 523

519
þeim málum getur ekkert lágahoft fengiA lagagihli, nema kon-
úngur sainþykki Jiað; Jmr á móti inurnli slík tilhiigun vera tnjög
aft skapi landsmanna, og samvinna ficssara stjórnarmanna og
aljiingis leiða af ser ýtarlega og vaiulvirka umhugsun og ranu-
sókn islenzkra mála, á&ur en [iar að lútandi lagahoði veitt væri
fullkoinið lagagildi. 1 staðinn fyrir tilvitnun til dönsku grund-
vallarlaganna 18.—21. gr. hef eg [iví vil jað skjóta inn í greinina
hér að lútandi ákvörðun.
Við 3. gr.
Sú hreytíng á 3. gr. stjórnarfrumvarpsins, sern eg fer fram
á, viðvíkur einúngis [leirri aðferð, sem hafa eigi, til að jafua
Jiau tilgreindu ágreiníngstiIfeHi. Eg fæ ei hetur séð, en að sú
tilhreytíng, er eg stíng upp á, gefi enn mciri vissu fyrir, að mál-
efnin verði ýtarlega skoðuð hæði frá rikisius og Islands hálfu, án
Jiess hún jió leiði til, að takmarka löggjafarvald ríkisins yfir
hölúð, [>ar eð úrslit málsins að lokunum er komið undir úr-
skurði konúngs og rikisráðsins. Annars virðist [>að Iciða af
sjálfu sér, að slíkt ágreiníngstilfelli. muni sjaldau konia fyrir,
og lúta [>á mcst að liiimi ytri Iilið eða forini ínálanna.
Við 4. gr.
3>essi grein er nokkuð nákvæmar orðuð en i frumvarpiuu,
en inciníngin sama. Ástæður lielztu breytíngarinnar má sjá við
6. gr., sem er nýniæli.
Við 5. gr.
Eptir jiessari grein verða útgjöld úr ríkissjóðnum miniii,
en gjört er ráð fyrir í stjórnarfrumvarpinu; [>ví [>ar er ætlazt
til, aö 6 nienn fyrir Islands liönd eigi setu á ríkis[>ínginu, en
hér að eins 1. Ástæður breytíngarinnar eru við 12. gr., sem er
nýinæli.
Við G. gr.
Eptir 5. gr. stjórnarfrumvarpsins stíng eg upp á að komi
nýgrein, sem miða átil [>ess, aðhurtrýma [>eim ótta, sem gjöra
[lykir mega ráð fyrir hjá landsmönnum fyrir [>ví, að óheinlínis-
tollar kynnu að verða liækkaðir um skör fram eða riýir á lagð-
ir, og virðist. ekki [>essi takmörfcun geta tekið fram lyrir liend-
ur á Iiinni æðri stjórn laiulsins málefna (og samjiýðist hún [>ví
grundvallarreglu frumvarpsins), né lieldur geta verið [>ví til fyr-
irstöðu, að ríkissjóðnum verði endurgoldið [iað, sem liann legg-
ur út, í landsins [>aríir; en [nirámóti virðist hún leiða til skyn-
sainlegrar hagsýni og yfirvegunar i fjárútgjöldunum, og geta