Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1946, Side 151
41
men bær, som ellers har sejret i
isl, var mindre heldig her, da dette
ord specielt blev brugt om den
enkelte isl bondegård.
Og jrier skulut mæla ydar Landa-
merke i Austur/ fra {>eim By Enan
til Sepham/ Bibi Num XXXIV,10
(vom dorff Enan 44, fra den by
Enan 50, fra J>ui I>orpe Enan
1644) || Og syner Juda sem voru
hid ytra i J>orpum og Byum i
jaeirra Lande. Bibi Neh XI,25
(auff den dorffern 44, i Byerne 50,
a E>orpunum 1644).
byssa f (F, Y, L, Sil, B) oprinde-
lig i betydningen ‘dåse’, jfr æin
litin byssa med treakal (DN 111,344,
Tønsberghus 1365). Mnty busse i,
da busse ‘pengebøsse’ (1403), jfr
bysskrwd ‘bøssekrudt’ (1372), byssæ
‘kanon’ (Rirnkr), sv byssa ‘buddike’
(ca 1340), byssa ‘skyder’ (ca 1450),
no, se eks fra DN ovenfor.
Jreir meiga vel bruka Suerd/
Byssur/ og Bryniur/ SummGT91
Liv. (buchsen 1548) || E>ar fyrer
ma einn strijdz Madur leita sinnar
fordilldar og bruka Byssur og
bryniur/ og ønnur Vopn/ SummGT
91 M III v. (Buchsen 1548) || j Jjui
ad hallda Byssunne edur Boganum
kyrrum/ Likpréd98 E II r. || J>uiad
skialfe edur skeike Byssan edur
Bogen/ Likpréd98 E II r. || med
Byssum og Skotfærum/ Speigell98
B IV r. || Ef ad J>u værer staddur
j einum Mannhring/ og Menn stædu
})ar vm kring med Vopnum/
Byssum/ Suerdum og Spiotum til
ad slaa J)ig j hel/ HuggBOO V III r.
byssuskyttari m. Mnty bussen-
schutter m, da busseskuthe (1536),
bøsseskiøtter (1583), sv byssoskytlare
(1522), jfr Emil Olson De appell.
subst. pg. 50.
einn Bogmadur edur Bissuskytt-
are/ Likpréd98 Elv. || Konst og
Kunnaatta eins Bogmans edur
Byssuskyttara ibidem.
bysveinn m. Da bysuendh (1443),
bysuenn (1643), sv byswen (1510).
einn fyrerlitligur madur/ sem
Daniel seiger hier/ betur fallenn til
Bysueins og fouita enn til Kongs/
Bibi form Dan O VI r. (zum Scher-
gen oder Vogt 44).
byta vb (F, Y, L, R, M) i betyd-
ningerne 1. ‘uddele’ (også tit ad
bpta), 2. ‘bytte’ og overgangsbetyd-
ningen 3. ‘udlåne’, næppe (som V)
til sb butr m ‘(træ)stump’ (F: butr,
V), jfr Hellquist og F & T. Mnty
buten ‘tauschen, verteilen, erbeu-
ten’ (jfr hty beuten), da byte, bytte
(1514, 1550), sv byta (1402), no
præt pi byttu i b. pæir jordum sin j
milliun (DN 1,406, Laufvin 1370)
og sundderbuthtu godsse pij (DN
1,542, Fraun 1393), fær b-yta. Jfr
titbifta.
1. Juii mig langar at sia ydur/ suo
at eg bytta ydur nockurre and-
ligre giof ydur til styrktar/ NT40
Rom 1,11 (das ich euch mitteile
etwas geistlicher Gabe, Luther, At
ieg motte dele nogen aandelig
gaffue met eder/ 1531), So at eg
bytta ydur nockre andligre giøf/
Bibi Rom 1,11 (bytte 1644) || Enn
sa er leidriettur verdur med ordinu/
hann byte honum allz hattudum
audæfum sem hann leidrietter/
NT40 Gal VI,6 (der teile mit aller-
ley Gutes, dem, der jn vnterrichtet.
Luther, Han skall dele alt gaat met
den som hannem vnderwiser/1531),
hann byte honum allz hattudum
audæfum/ Gudspjb62 M III r.,
hann byte honum allz haattudum
audæfum/ EP81 N VIII v., hann